Een ander soort busrit voor bestuurders, passagiers én de omgeving.

Zachtjes glijdt de bus over de rijbaan, rolt uit en blijft zonder geluid stilstaan bij de halte. Wie ondanks het lawaai van het verkeer rondom de oren spitst, hoort in het beste geval een zacht gezoem. De elektrische deuren gaan snel open: van harte welkom in de Mercedes-Benz eCitaro! Wie kennis wil maken met de toekomst van het busverkeer in de stad, moet de komende tijd eens een trip naar Mannheim, Heidelberg, Hamburg of Berlijn plannen. Hun verkeersbedrijven gebruiken als eerste de nieuwe, volledig elektrisch aangedreven Mercedes-Benz eCitaro. Vandaag kunnen we vooraf op het testterrein een proefrit maken.

De klassieke controle bij het wegrijden heeft daarom het karakter van een visuele inspectie. De designers hebben geen woord teveel gezegd: deze bus is een bijzondere Citaro. Kenners valt meteen de ingetogen blauwe ‘e’ op in de typeaanduiding van de eCitaro. Er loopt geen motor stationair. De stadsbus staat stil op zijn plek. Hij stoort de omgeving niet en is toch startklaar.

Binnenin ziet de cockpit er uit zoals we gewend zijn. Moeiteloos kunt u snel achter het stuur gaan zitten. Na het inschakelen van de ontsteking valt de blauwe verlichting van het instrumentenpaneel op. Een powermeter vervangt de overtollig geworden toerenteller. Hij geeft aan hoeveel vermogen wordt aangesproken als het pedaal wordt ingetrapt en het niveau van de terugwinning als de eCitaro remenergie verandert in stroom om de accu’s op te laden.

Stoel en spiegels instellen, de motortoets naar ‘D’, rem loslaten en gas geven – sorry: stroom geven. De eCitaro accelereert dynamisch en blijft daarbij stil. Bijna moeiteloos zetten de meer dan 13 ton zich in beweging. De geluiden van de wielen en de rijbaan maken meer lawaai dan de aandrijving. Een enorme uitdaging voor de productie: hier overstemt de motor of de transmissie geen mogelijk geklapper of geratel. Goed dat dit een Citaro is. En ook goed dat de eCitaro samen met zijn collega’s met verbrandingsmotor wordt geproduceerd – met kwaliteit mag niet geëxperimenteerd worden.

Door zijn acht-tons vooras ligt de eCitaro stevig, maar niet hard op de weg. Dankzij een speciale balansregeling ligt hij, ondanks de zware accu’s op het dak, stabiel in de bocht. De eCitaro is een evenwichtige persoonlijkheid. Het zwaartepunt en de gewichtsverdeling profiteren ervan dat enkele accu packs achterin zijn aangebracht, in plaats van de motor en transmissie. Stoplicht in aantocht: voet van het ‘gas’ betekent bij de eCitaro soepel verder zweven. Er wordt geremd met het rempedaal of een schakelaar op de stuurkolom. In beide gevallen wordt puur elektrisch vertraagd en laadt de gewonnen energie de accu op. Dit is vooral fascinerend bij lange afdalingen, wanneer de eCitaro verder zweeft en de weergegeven actieradius telkens toeneemt. Pas bij een sterke vertraging via het rempedaal grijpt de klassieke frictierem in.

En de passagiers? Ook zij profiteren van de geruisloze omgeving. Een gewone Citaro is rustig. De eCitaro is stil. Het is te horen dat er niets te horen is. De CO₂-airconditioning werkt stroombesparend en tegelijkertijd effectief. De verwarming met uiterst efficiënte warmtepomp blijft met het oog op de temperatuur vandaag uitgeschakeld.

Rustig rolt de eCitaro verder, bijna niet hoorbaar voor de omgeving, zonder emissies, zodat de uitlaat is weggelaten. De rit is veel te kort. Maar één ding is glashelder: welke bestemming er ook is aangegeven, hij brengt ons naar morgen. De toekomst van de stadsbus – in de Mercedes-Benz eCitaro al toekomst. Nog een rondje? We hebben te weinig tijd. Wat te denken van een tochtje naar Mannheim, Heidelberg, Hamburg of Berlijn, waar de nieuwe eCitaro al als lijnbus fluistert?